“-herkeþleri aþýtladýnca da, ay aba; dizimin dibine ðeldi gula(ðý)mýn dibine sokuldu da meselemenin taa en can damarýndan can havliynen “-gellabaa” dedi “gellaba” deyeleg sordu inanma(zsý)n hurdan gakýp hura ðetmek nasib-olmasýn get aman çoluk-çocu(ðu)muz var Irapbým kimseciklere böyle yazmasýn Okarda Allah var! gýybet saymasýn, töbe bin kere töbe günah yazmasýn ?! gý abam, sana nasý(l) annada(yý)n ilk gözaðrýsýymýþ Anþadudu’dan “..” “-Anþadudu …? baya bildiðiniz “Guma” “…” “-Anþadudu.. yaþýyor mu; Anþadudu? nerede nasýl, çoluk-çocuðu, durumu” coabýmý beklemeden ardý-ardýna hep kesik-kesik iki de bi yutgundu dokansan a(ð)layacaðdý valla, gözleri dolu-dolu gözlerimin içine içine bakýyorudu . “eyi” “..” “eyi” dedim “ne deyen” “…” “eyi þükür” “çok þükür” dedim.. “….” “-çoð eyi, çookk” “…” “-görsen” “?” “-çoð eyi, ýra(ha)tý beyde yok” “-çok þükür Allahým” diye gözyaþlarýna boðuldu hýþgýra, hýþgýra uðundu ðaldý sanýsýn Allahýn “sabi sübyan” bi çocuðu meðerem bek se(v)erimiþimiþ ya hâlâ da zevdalýymýþýmýþ Anþadudu’ya” neçe sonura; “-boþver hinci bunnarý” “geþdi-ðetdi unut getsin senin de çoluk-çocun var” dedim.. tesella uçu, neydeyin abam.. ne deyeyin yollarý ayrýlmýþ getmiþ-varmýþ ne zevdasý . “-höyl(e) annac-annaca ðelip bille baþýmýzda(hý) sýkýntýdan gonuþamadýk ki, çoluk-çocu(ðu) duyar file gücenir belki öyle ya! ne de ossa gadýn gýsmý tabi aman neneyeyin, a(ð)rýsýz baþýma dert etmeyeyin” . “-çoluk-çocuk nasý(l), torunnar file gelin-haným nasý? eyiler mi? i(n)san onu da getirme(z) mi” dedim ne-deyeyin, þaþdým neytçe(ði)mi (..) “-hay demeden gedeydim dee, deyemez olaydým, gý bu bi gahýrlandý kine çoluk-çocuðu uçurmuþ eyi kötü de gelip-getmez, görüþmezlerimiþ, torunnarýný file hiþ görmemiþimiþ þe(hi)r yerinin ürüsümü de bi hoþ oluyoru ne selam, ne ali(y)kim selam neyeyse! va! o nee? ne eþ! ne dos(t) öyle olur muu? adetinizde çýksýn imi va; o ne? aðladý, gaderine nalet okudu . neler yaþamýþ meðer neler-neler… “hu” deyemedim aðzýmý açýp da tek bildiði öte dünnedekiler bi(r) de varýsa da yoðusa da Anþadudu da Anþadudu bilmen o ðara-ðuru garadamak, çikin þeyde ne bulduydu . “olmayo” dedi “buradakýnnarýn üsdüne” geldiðinden file hanýmýn habarý-mabarý yoðumuþ ki bi gamyona ýras gelmiþ zaba(hý)n zeherinde binivimiþ þöfer malline ha(y)dii elinde bi(r) bazar ekme(ði)yne a(ð)þamýnan çýkdý ðeldi bilmezeye ayaklarý çekdi ðeldi nere ðetdiðini fehminde de(ðil) ne dediðini ne etdiðini biliyo(r)du varýsa da yoðusa da Anþadudu .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.