geçecek,geçecek
bu acýlar da geçecek elbet
yeni acýlara yer açmak için
dokunduðum her sözcük
yokluðunu kanýyor
uzamýyor týrnaklarým
etimi kemirmekten
içimdeki alev denizi
durmadan yanýyor
paslý bir çivi oluyor dudaklarýmda
bastýrmak için acýlarýmý çaldýðým ýslýk
kýrgýn mýyým, yorgun muyum bilmiyorum
batýyor canýma hayat
sýzlýyor kemiklerim
arþýnlamaktan bilinçsizce yürüdüðüm yollarda
her þeye eyvallahým olsa da
büküyor hasret kalbimin aþktan belini
döküyorum yaðmurlarý
içimdeki alev denizine
tütünü çaya katýk edip
gecenin gerdanýna iþliyorum
aþkýn hercai renklerini
oysa
gece kara
gece kan
zebani gece
cevabý yokluðunda saklý
zalým bir bilmece
aþk-ölüm
ölüm-düðün
-varlýðýn yokluðuna kördüðüm-
sýrasýný savan yürüyecek
anne þefkatiyle
kucaðýný açan
topraðýn kollarýna
iþte o zaman
eþitleneceðiz seninle
...
Necat Uslu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.