telaþlý þehrimin ay aydýnlatmasýna tutulduðu akþamlarýnda, ellerime avuç içlerini ve bütün gölgelere þehla gözlerini yaslýyorum. sesin tek sýkýmlýk bir mermi, sesine rüzgardan adýna uzandýðým kiraz oymalý banklardan yüz sürüyorum velhasýl -ziyan aklýmý senle bozmuþum-
þakaklarýmda tarumar edilmiþ derbentlerin çýðlýðý çýðlýðýmsa, söðüt boylarýnda yakýlmýþ türkülerin duldasýnda saklý ateþ kýzýlý hezeyanlarý demem o ki ben ömrümü yokluðuna adamýþým bundan gayrý
..adýndan gayrýsýný bilmiyorum
.....
Yalçýn Gözetelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalçın Gözetelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.