bir aðacýn gölgesini kucaklayanlar aðýr uykuda yüzüme deðen ne varsa gül kokusuyla gezer
vaktin sesinde nefes alýrken ölüm pencerelerin aydýnlýk bakmasýyla oturur gözlerimin sürmesine mavi bir menekþe uzun uzun dalýyorum suyun týrmýklý bedenine vakit selam gibi durduðunda sýrtýmda lambalar seviþgen turuncuyla akýyor
Ölüm diyorum türküsünde varolmanýn elasý rengiyle ezgilerken þehrin duvaðýný omuz omuza açar umut þemþiyesini balkonlara asýlan gözlerin çiçek musluðunca su içerim aþkla dokunur her þeyin baþlangýcý büyük büyük düþünürüm gökyüzünde alfabem
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.