Sol yanýmda kanattýðým günleri vurup sýrtýma, Ellerimin ayasýnda sakladýðým boþluði savurup gidiyem.
Býrakiyam adýmlarými yarým bir cigara gibi, sokak lambalarýnýn sönmüþ köþesýne, Sararmiþ ýþýklarýnýn altýnda kalan gölgemin gülüþinide
Bir cýgara...
Kalbýmýn direði, Seni þimdi daha bir derine sapliyam, Kanatiyam, kabuk baðlatmiyam yarani bilisen... Sýr gibi sakliyam gözlerini, Dudaklarýni koymýþam alnýmýn heybesine, Avuçlarýn nasýlda sýcak bir görsen...
Bir çýft göz...
Adýmlarýmýn altýnda geçiyordi zaman, Býçaklamiþti göçmen gülüþün kalbimi O kanatýlmiþ hücre bedeným kalmýþti geriye Pasli bir uçýrým parmaklarýmýn arasýnda yeþerýrken Okyanus yorgýni gemilerim vurdi kýyiya Þimdi küskün bir Deniz gibi girdabými takmiþam kolýma Öpýlesi yanlarýmida alýp gidiyem...
Bir dudak...
Dönýp bakmadan geriye, arlanmaz nehirlere koþiyam Denizler boðýldi kendi girdabýnda, duruldi dalgalari Secdeye durduðým saçlarinin telini Gözlerinýn çukuruni son kez yakomozlarýmla tavaf edip gidiyem... Hani hiç gitmeseydým diyeyim birden bire Bütün ayrýlýklarýn inadýna hani gitme diyeydýn Tahrip güci yüksek bir bombaydi sende bilisen bu ayrýlýk, Saðnaða tutulmiþ bir kurban gibi celladýmla izliyem kör karanlýgi Kimsesiz kalýþlari olýr daraðaçlari infaz sonrasýnda Adýna yolcýlýk diyisen sen, Oysa sen yola çýkmasini hiç bilmisen.
Bir adým...
Evýmýn ekmegi, Bütün kelimelerýmýn en güzel harfine yaslamiþam seni, Boþlýkta kaybolmaya yüz tutmýþ hiçbir cümle düþmedi peþýmýze, Düþürmedým sende bilisen... Bir düþ gibi ayaklanýp yürirdi papatyalar gülýnce yanaklarýn Faili meçul kalp aðrilarýnýn sonidi sen bakinca kalbýme Sen olaydýn geriye kalan ömrýmýn her demýnde ’’Sen olaydýn’’ diyiyem, ’’Sen olaydýn yeterki Sen olaydýn valla taþ olaydýn’’ Duyamadi kalbýn sesými, yerýnden mi çýkmiþti? Gözlerýn anlamadi kapatmýþti kirpiklerýn Ve ben yüridim sen uykýlarýnýn serin düþlerýne sarilmiþken
Bir düþ...
Soframýn tuzi, Daha bir acitiyor artýk pasli bir bekleyiþ, Zordýr bilimisen umut etmek, soni belli masallari degiþtirmek, Severek kutsanmýþti oysa bizim yeþerttýðýmýz mevsýmler, Hani zülfýnýn teline býraktýðým bahar, Senýn yakan tenini kýskanan o yaz, Serinliginde kaybolan rüzðârlar, Ýçime çekiyem tepeden týrnaða yakan yangýnýni, Ah dudaklarýn ne yakardi dudaklarými
Bir öpýþ...
Odamin Iþýði Bu gece sen olmadan geçirdýðým kaçýnci gecedir bilmiyem Bildýðým düþlerýmýzýn çatal aðýzlarýnda belýrýrdi hayat Ve bütýn mevsýmlerýn senli yüzleri olýrdi Hangi uzak diyar olýrsa olsýn getýrýrdi sesini kuþlar kanatlarýna býrakýp Netameli gecelerden geçerdi de hiçbir siyah iliþemezdi Sobelendi el tutuþmamýz bir ayaklarýma kimse karýþmadi Býrakýp gitmek kaldi geriye geçmiþi, Býrakýp gitmek kaldi geriye sensýz bir geleceði Olmadýðýnda avundýðým sensýzlýði Avuçlarýmýzda biriktýrdýðýmýz, özledýðýmýz bütün düþleri Aliyam yanýma senli günleri sen ele bakma, meraklanma Artýk gitme vakti geldi hadi kal saðlicakla
Bir yolci...
Ýþte gidiyem artýk Ne bir çift gözýn kalacak sýrtýmdan bakan, Ne cigaramýzýn dumani, Ne bir adým olacak artýk ayrýlýgýn yolýna çýkan, Ne bir düþ kurmanin yarini, Ne bir dudak olacak sýrýlsýklam Ne de bir öpýþ, söndýrýp içimizdeki yangýni...
Bir ayrýlýk...
Gidiyem Ömrým Seni o kentte maðrur bir dað gibi býrakiyam, rüzðarlara saçlarýni tutmiþ! Kendimi atiyam yollara nereye yürüdýðýni unutmiþ Ben seni sana býrakiyam, sen saçlarini omuzlarýna... Bu kenti terk ediyem sen sakýn duyma...
Bir Allahaýsmarladýk...
Mayýs/2008 Amed Sosyal Medyada Paylaşın:
BirDüşDenizi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.