.
.
.
gecene doluþan mandolin seslerinin serencamý
göz kýrpar telaþlý telaþlý
titrek ve yavan bir siyaha...
.
yorgun bir yaðmura uðurladým seni yine
masamda avuçlarýmda buruþturduðum müsveddeler
ruhumda dikenli tellerin can acýsýna alýþkýn bir kýrmýzý...
.
oysa...
deðildi asýrlar
dokunamadýðým mazin...
.
öylesine çaresiz bir yansýmaya sýðýþmýþ yankýlar gibi
çeperlerinin dýþýna çýkmasý imkansýz
ve
kýþ güneþi misali
yalancý bir bahardan esinlenmiþ kül savuruþu bir hasret...
.
.
kök salmýþ bir kararmýþlýðýn cansýz bedenlenmelerinde
direnemiyorum inhiraflarýma, cenderesinde avanelerin...
belli belirsiz tununuþlarý gibi parþömene kayýp bir mührün
gözlerinden kalan son demleri midir ki bu yok oluþlar bende
yoksa geçip giden ömrün mü bana bir oyunu?
bilemiyorum...
.
.
.
beklerken belirsizliklerin umrana vuslat muþtusunu
zor, göklerin çatýrdayýþlarýna eþlik etmek...
zor, göç rengine bürünmüþ hayallere
gecelerin libasýný beðendirebilmek...
.
.
ama, biliyor musun sevgili?
hep endiþeli gece
ve bekler sûra ilk üfürüþünü Ýsrafil’in...
gökler hezeyanda
toprak çaresiz...
ve senin için, benim için
aslýnda tüm sevdalar için
yakýnlardan da yakýnken artýk ikinci üfürüþ
ebedi bir kervana mecburiyetler an vakti...
.
.
zaten...
deðil mi ölüm de öyle?
ötesi
çok ötesi belki de
býrak, kalsýn her þey öyleyse faniliðe
ebedi yurdumuza kanatlanalým seninle...
.
.
Sevgili...
gel...
ey sevgili...
.
.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.