GÖNÜL

Yoruldum elinden artýk dur dinlen.
Kuruyan bir dala konarsýn gönül.
Bir kararda karar kýl orda eðlen.
Her gün gam tasýný sunarsýn gönül.

Akþamýn sabahýn tutmuyor neden?
Dövünme beyhude gitti bak giden.
Bir suâl edeyim varsa müsaden;
Arzun nedir, kimi anarsýn gönül?

Baþta yastýk döndü taþa sayende.
Ömür döndü uçan kuþa sayende.
Yýllarca uðraþtým boþa sayende.
Kimin iþmarýna kanarsýn gönül?

Kerem çekip gitti Aslý mý kaldý?
Ferhat’ýn Þirin’nin nesli mi kaldý?
Neþet Ertaþ, Veysel faslý mý kaldý?
Sen hâlâ sahrada yanarsýn gönül.

Mesut’um ahvâlin ver akan suya.
Ver ki yalnýz seni sen olan duya.
Rastlaþýrýz bir gün yine olurya,
Hak ettimse beni kýnarsýn gönül.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: