Benim asla bir deðil, çok kýrmýzýçizgim var!
Yere çizmeye kalksam, kýzarýr kaným gibi!
Edirne’den Kars’a dek, çok can yakan ezgim var!
En olmazsa olmazým, “kutsal vataným gibi…”
Baharda çiçek açýp, güzün uçan yapraðým;
Sýksan hep fýþkýracak þehit dolu topraðým!
Þühedamýn kanýyla, boyanmýþ “al bayraðým!”
Gölgesinde gururla, nöbet tutaným gibi…
Ýzmir’den Ardahan’a dikili sýnýr taþým!
Hududuma basaný, yakar þu kor ataþým!
Yeminim namusumdur, eðilmez benim baþým!
Oðuz atamdan miras, “Türk olmak þaným gibi…”
Elin rengini bilmem, benim renklerim çok net!
Esir yaþayamaz Türk, baþ tacýdýr hürriyet!
Tercihim demokrasi, ilacým cumhuriyet!
Bunlar da çizgim benim, en güzel yaným gibi…
Halkýmýn çimentosu, baþkumandan Atatürk!
Onun izinden gider, bir asýrdýr bütün Türk!
Aklýmýzdan hiç geçmez, onun çizgisini terk!
Milliyetim göðsümde, altýn niþaným gibi…
Bir çizgimiz daha var, o da “iman ve Kur’an…”
Dinim ve dilim kutsal, böylece kurmuþ kuran!
Birinde hedef cennet, diðerindeyse Turan!
Siyasal Ýslam bir hiç, ahiri buhran gibi…
Karaman-2023/05
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.