TELEFONUN UCUNDAN

TELEFONUN UCUNDAN

Kim demiþ uzaklýklar aþký bitirir diye
Gönül tahtým bekliyor gelip oturur diye
Yükledim turnalara selam götürür diye
Telefonun ucundan görmek seni yetmiyor
Ellerini tutmadan bu hasretlik bitmiyor

Sesini her duyuþta gözlerime nem düþer
Özlemin katmer katmer yüreðime gam düþer
Þavkýn vurur odama hayalin her dem düþer
Telefonun ucundan görmek seni yetmiyor
Dizlerinde yatmadan bu hasretlik bitmiyor

Sevgi tohumlarýyla gülzâr edip türabý
Yudum yudum içerek aþk denilen þarabý
Bostanlý sahilinde seyre dalýp gurubu
Telefonun ucundan görmek seni yetmiyor
Ocaðýmda tütmeden bu hasretlik bitmiyor

Takýlýnca bakýþým gülersin çerçevemden
Süzülerek girersin þu gönül penceremden
Hýçkýrýklar ard arda dökülür hançeremden
Telefonun ucundan görmek seni yetmiyor
Hicran çekip gitmeden bu hasretlik bitmiyor

Çok görmeyin ne olur berduþum bu aralar
Gönlümün deryasýnda kum gibi hatýralar
Her kum tanesi deðip býçak gibi yaralar
Telefonun ucundan görmek seni yetmiyor
Kalpleri cem etmeden bu hasretlik bitmiyor

Bülbül figan ediyor güllerin boynu bükük
Sen gideli sevdiðim yüreðim kýrýk dökük
Yaram dikiþ tutmuyor seksen yerinden sökük
Telefonun ucundan görmek seni yetmiyor
Vuslat gelip çatmadan bu hasretlik bitmiyor.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: