Sükût
Aralandý gözümün hayal perdesi,
Esince bir gerçeðin sabýrsýz nefesi.
Sarsýldý dünyam!
Ýçimden doðru düþtüm bu boþluða,
Tutunmak için birþey aradý avuçlarým,
Ayaklarým bir basamak, doðrulmak için.
Tanýþtým güneþin soðuk yüzüyle,
Suyuma zehir katan elleriyle, tanýþtým.
Sarmalayan kollarýnda üþürken,
Kalbim sükût etti.
Meðer yakama yapýþmýþ hakikat.
Bir nur gibi gönlüme inen bakýþýn,
Celladýymýþ mutluluðun.
Ha gayret tutunduðum türküyü,
Yüzüstü süründürmüþ bir zalim.
Izdýrabýn geçit töreninden
Selamlayýp geçmiþ yýllarým.
Ýpe diziyorum çýðlýklarýmý,
Ellerim titremeden.
Kayýp harflerimin rotasý belli.
Avuçlarýma yuva yapmak için uçuþtular.
Kanatlarýnda ümit,
Tatlý bir telaþ varmak için,
En sevgiliye..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.