Bozuk Aksanıyla Hayat

zamanýn kavruk ve masum yanýnda tef çalan çalgýcýlarla
rakseden çýðlýklarýn habersiz ve erdemli renklerinde bir tek senin adýn geçerdi...
sanýrým;
aþk sendin,

ne yana dönsek yeþile inat mavi ayaklarýyla
çocuklar sarmaktaydý cümlelerimizi...
senin çocuklarýn...

bozuk aksanýyla hayat ne de sahip çýkardý onlara...
yalnýzca siyah vardý gülümsemelerinde.
onlar yalnýzca siyahý severlerdi;
çýplak ve neþeli...

2008/muðla


Sosyal Medyada Paylaşın: