KİRAZ AĞACI (26)

Baharda
yeþeren dalýnda,
tomurcuðundan çiçeðine kadar,
yoldaþýndýr yapraklar.
Taþýdýklarý ayak torbalarýndaki tozlarla,
döller çiçeðini, bereketlendirir doðayý,
üretir balý,
arý.

Sana nedenmi yazdým bunlarý,
anlatayým
Kiraz Aðacý’m;
Çiçeðin
döllenmeye deðin,
kurt, böcek ve kelebeklerdir yoldaþlarý.
“Yoldaþ” kelimesine burada bir nokta koyalým
ve bu “Dayanýþma” sözü üstünde birazcýk duralým.
Kurt; “Parazit” ve zararlý mantarlarý görür,
onlarý yer öldürür ve ölür.
Böcek; Hangi türden olursa-olsun aslý,
yer zararlý nebatý, korur ve kurtarýr tabiyatý.
Kelebek;
2-3 gün yaþayacaðýný bilerek
kozasýný deler,
hürriyeti yeðler.

Bu Yoldaþ’larýnýn hiçbirisi
deðildir tehlikeli;
Kurt, kelebek, böcek doðada
koruyucusu ve kurucusudur saðlýklý yaþamýn
vede düþmanýdýr doðaya karþý çýkanýn!

Bunlar gerekirse “Bana ne!” demeden,
bu uðurda hiçbir çýkar gözetmeden,
canýný bile veren,
"Bedenler ölebilir fikirler asla!"
Diyen
senin Yoldaþ’larýn
Kiraz Aðacý’m.

Dalarýný her yaz
basar böylece kiraz.
Yoldaþ’ýn olmasa,
Davasýna canýný koymasa...
Ne çiçeðin olurdu nede meyvan!

„Burada ölen yalnýzca bedenimdir ki zaten ölümlüydü, ölecekti; ama düþüncemi öldüremeyeceksiniz, düþüncem yaþayacak.“(*)

Diyecek kadar cessur,Us’lu,
diyecek kadar namuslu,
diyecek kadar seni-beni düþünendir,
senin, benim için ölendir.

“Emperyalizme, aðalýða karþý nerede mücadele varsa,
benim devrimci olarak görevim orada olmaktýr.”

Diyecek kadar da candan
bir insan!

Mavi göklerde baðýmsýzca kanat çýrpan
kuþlar,
engin denizde sýnýrsýzca özgür yaþayan
balýklar,
sen ile ve sende
ve de
özgür doðaya örnek
yaþayan böcek, kurt kelebek;

“Ve ben 24 yaþýndayken kendimi Türkiye’nin baðýmsýzlýðýna armaðan etmekten
onur duyuyorum.”

Diyerek,
ne dediðini bilerek,
Ýleriyi görendir,
Sen ve senin için onurla ölendir.

Yalnýzca kendi çýkarýný uman,
vermeden-alan parazit insan,
-en tehlikeli yaratýk-
dahada tehlikelidir kurttan-böcekten,
arýdan ve kelebekten
artýk.

“üç’e-üç!” deyip(**)
Ýdam cezasý isteyip,
güle oynaya oy verenlerin ama,
hiçbir “toz”u kalmadý bu dünyada!
O zamanýn Kayseri valisine;

„Sen bir kulsun, kul olarak kalacaksýn!“

Cümleden;
„ Ölünce sen
toz olup kaybolacaksýn,
ama ben Fikir“im ölmem!"
anlamýný çýkarýrým ben.

Burada azýcýk duralým
ve derin bir soluk alalým
Kiraz Aðacý’m

Doðada her þey semboliktir,
ölüm bile,
sanki yok gibidir.
Aslýnda verilen
“Son Nefes” de bile sadece
“madde” yapýsýný deðiþtirir.
Yani bir yanýn ölürken,
öbür yanýn,
-“ruh” dediðin canýn-
vucudundan çýkar vede gömülürken
kimliðini belirleyen madde çürür,
su olur ve topraða dökülür,
þekil deðiþtirir karýþýr doðaya;
"Bedenler ölür, fikirler asla!"
Bunlarý sana anlatmaktaki amacým;
“Ölüm yeniden doðan ve doðacak olan fikirdir”
Kiraz aðacým.

Bitki gibi tohumu vardýr insanýnda;
Doða yataðýnda-ana karnýnda
döller-döllenir,
beden doðar-beslenir.
Þansý varsa insan kalarak
ve bam-baþka bir madde olarak
beyini geliþir.

“Bedenler ölür, fikirler asla!”

Bunlarý anlatmaktaki amacým;
“Ölüm yeniden doðan bir fikirdir”
Umarým anlattýklarýmý anlamýþsýndýr Kiraz aðacý’m.

“Sana yüklediðim anlamlarý senmiþin gibi düþünme, aldanýrsýn! O anlamlarda sadece bende varsýn. Ben seviyorsam sen bahanesin.”

Cümlesi;
Beni, seni, kendisini,
ölümü bile göze alan davasýný
ve benim sana bu þiirimde anlatmak istediðimi
bu denli anlamlý,
özü sözüne uygun bu kadar,
doðru anlatýr dostlar.(***)


Ben burada
tek bir "Deniz"den bahsetim sana,
ama gerçek amacým;
Doðada sayýsýz Deniz’ler var
ve hepsi okyanýslara akar,
demektir Kiraz Aðacý’m.

(*) Yana yatýk/ içeri cümleler; 28.Þubat 1947’de Ankara’da doðan ve 6.Mayýs 1972’de Ulucanlar Cezaevi’nde asýlarak idam edilen Devrim Þehidi Deniz Gezmiþ’e aittir.
(**) Deniz Gezmiþ, Yusuf Aslan ve Hüseyin Ýnan’ýn idam hükmü Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde onaylanýrken baðzý Milletvekilleri; “Üçe-üç!” diye baðýrdýlar. Bu hesaplaþmanýn altýnda; 17. Eylül.1961’de idam edilen Baþbakan adnan Menderes ile iki bakaný Hasan Polatkan ve Fatin Rüþtü Zorlu’nun idamýný "ödeþtirme" gayesi vardý.
(***) Lütfen UMUDUN ADI KADIN (54) þiirimi okuyunuz.

Sosyal Medyada Paylaşın: