dört gün beþ gece yalan söyledim korkma seninleyim dedim kendi kendime
nesli tükenmiþ sesli harflerle yazýldý yalnýzlýðýmýn yorulan sessizliðine sayýldý böyle tek baþýna kalmak da mahþermiþ . onca kalabalýk bir son da…….........
sesimi duyan var mý…
sesimi duyan var mý…
þart olsun… sesimi duyan yok mu… demedim bir kere bile demedim kimseleri kin ve nefrete sürüklemedim
gül üþüyor gül hep üþürdü biliyorum kaç gün dayanabilirdi ki söyle ayaz beyaz sabahlara böyle
biz gülersek sen de gülersin ana zikir kaybet kaybet demek oluyor ana fikir gülden sadece reçel yapýlýr bundan böyle gülümsemelerin yadýrgandýðý bir ülkede
ah be anne…
sen yoksun ya artýk sen yoksun ya öksüz kýz çocuklarý Yitip giden anne nin adýyla ninni söyledi sarýlýp uyurken bezden bebeklerine
bir baba vicdan-ý insan bir adamsa önce toplamalý çocuklarýný sonra daðýtmalý kaþýklarýný ortaya konan adaletli çorbaya en son oturmalý sofraya
sonradan uzatýlan sadakalý eller tutmuyor tutmuyor baba þefkatinin yerini hiç bir gönülden iyilik yalandan maya tutmuyor kaybetmiyor ederini
gökyüzü henüz uyanýp aðlamadan nasýl böyle sessiz sedasýz kaçýp gidiyorsun viran olmuþ evlerden odalardan sen nasýl bir hayat hýrsýzýsýn , hainsin ölüm
bu son olsun artýk demeli vicdanýn sesi bu son yalan olsun bu son talan olsun
beþiðine karlar mý yaðmýþ bilemedim son ve uzun uykusunda gül yüzlü bebelerin
yaþadýkça ve hep yaþadýkça hiç böyle bir hicran hiç böyle bir kirli beyaz
görmedim…
erol gürcan
bu nasýl sevgi dilidir, bu nasýl lisan olan olmuþ unutmaya utanýyor insan ben yalanlarýn altýnda canýmdan oldum
sus da duyulsun…
tan taþçý – tutunamýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
erolgürcan. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.