acýnýn kirpikleri kadar uzun ve bilhassa saçlarý kadar kýsa kesilmiþ bir öykü olduðunu
saklanmak için kendine dörde katlanmýþ mendilinde solmuþ anne bakýþlarý
kýsa keselim demiþtik ya bu hikayenin baþýnda saçlarý gibi ucundan azýcýk düzeltilmeli rötuþsuz fotoðraflarý kaderin ve acilen kabul edilmeli hicranlý çocuklarýn kanun hükmünde kararnameleri
yanýnda konuþulmuyor ya... suskunluk, o sulandýrýlmýþ kara ve bir ömür boyu yara annenin hiç dökmeden yedirdiði dökmeyen cennete gider... dediði
nar taneleri nur taneleri annesinin bir taneleri
hiç lekesiz beyaz poplin gömlek annenin en son giydiði ayan beyan ayaz beyaz ve ölüm,
ölüm beklenen misafirdi maalesef evde yokuz denemedi belki de sýrf bu yüzden basireti baðlanmýþ dillerin ah o varmayan dillerin…
bir daha denenmeli
baþka zaman bekleriz …
sokakta tanýmadýðýn acýlarla sakýn ha konuþma...
diyen de yoktur artýk
pek oralý da olmuyor peþisýra dolaþan hüzünlü insanlarýn aldýrmýyor artýk nisanlarýn sonbahar aylarýndan sayýlmasýna
peþinen öðrenilir en hasýndan ilk kural düþmemek en birinci düþerken kaldýrýlmalý kuralýn ikincisi
aðlanmamalý annenin adýyla olan olduktan sonra susmak noktalý virgül
en iyisi aðlamamak...
sonra hep anne diye aðladýðý yerleri acýr insanýn hep annesiz yerleri aðrýr
sonra… ne sonrasý sonrasý yok bunu kafana sok …
peþin peþin yaþanmýþsa yoksunluk acýsý taksit taksit ödenir nasýl denir bir nev’î, bir nev’î en hayýrlý vefasýzlýk unutmuþ gibi yapmak dönmeyeni
gel küçük kýz çekinme hüzün içimizden biri oldu artýk içimize içimize döküntüsü hasretin kýzamýk halleri hep içe içe açan yâreleri tomurcuk gülleri sanýyorlar
oysa ne titreyen dizleri vardý hayatýn ne öksüz kýzlar kadar içine dik yokuþlarý
yok öyle bir þey…
þu umursamaz duruþ dýþarýdan bakýnca çoktandýr söylemiyor önünden anne geçen þarkýlarý dudak tiryakisi teselliler kifayetsiz hep içine içine çekiyor fýrtýnalarý
içinizden kim söyleyecek þu küçük kýza gamze çukurunda unutulmuþ gülüþlerin bu evden taþýndýðýný geri gönderilmiþ mektuplarda mahçup kýrmýzý “ADRESTE BULUNAMADI” ibaresini
Son defa soruyorum hepinize… Kim söyleyecek küçük kýza içinizden günnük aðaçlarýnýn gölgesinde uyuyan yitik anne baladýný öksüz kýzlar serenadýný
söyleyin içinizden kim boyayacak þu küçük kýzýn göz boyama kitabýný dýþýna taþýrmadan ve bakýþlarýndan utanmadan
bakýþlar ki yüzlerce kýrýk ayna yoksa çok mu sevimsiz gelir cevap bulmak þuncacýk bir kýz çocuðunun kýsa kesilmiþ sorularýna
ve yine peþisýra gelen günler devamsýzlýktan sýnýfta kalýyor kýsa konçlu mutluluklar okuldan dönmek istemiyor ayaklarý
her gün evde yer deðiþtiriyor bir çok demet kuru çiçek bir çok çelenk iskeleti
býktým artýk þu evde bekleþen anýlardan...
…geri geri gidiyor ayaklarý
ne küskün bir akþamýn þarkýsýdýr bu böyle ne çok yýlgýn ne çok kýrgýn hiç biri deðil…
pencereler bakýlmaktan yorgun kapýlar içine içine kapanmaya alýþýk ulaþýlmaz anlarý vardýr ya her insanýn iliþmeyelim ev ödevini tek baþýna yapsýn küçük kýz hiçbir yardým almadan hüzünlü anlar kitabýndan
resim-Always Welcome -1887 Sir Lawrence Alma Tadema
Sosyal Medyada Paylaşın:
erolgürcan. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.