beni çiçekli bir badem ağacına as
aðzýmýn içinde çiðnediðim bu þiiri
kan kýrmýzý tükürüyorum beyaz duvarlarýna evinin
neresinden bakarsan bak bir sevdayý kirlettim
beni çiçekli bir badem aðacýnýn dallarýna as
beni ibreti alem için,
gönlümün ortasýndan vur!
oysa benim hep acelem vardý bilirsin
Allah’a kavuþmak için,
takvadan deðil de
heybemi doldurmasýn diye üçüncü sýnýf günahlar
yine de yaþamak gibi bir yanlýþý
sürdürüp gittim...
ne için ?
ne zaman bileklerimi kesmeye kalksam
seni hatýrlýyorum,
bileðimde koca gök..
bileðimde senin çizdiðin yalnýzlýk
bileðimde hasret..
bileðimde sanki bir hayat akýp gidiyor benden habersiz
ve senin parmaklarýn dolaþýyor her seferinde..
banaysa yaþamak kalýyor geriye..
neyse.
beni böyle budala yaratmasaydýn Tanrým
sevdaya bir ilaç bulsaydým mesela
ya da sevdayla karýlmýþ merhemlere yara.
ve beni dünya ile aldatmasaydýn Tanrým
ne sevdayý bilseydim mesela
ne hasret kalmayý, ne de..
neyse..
nereden bakarsan bak,
beceremedim iþte,
yaþamak denen bu zýrvalýðýn içinde
seni kalbimin içinde tutmayý...
yalnýzca bu yüzden faili gibi toplu bir cinayetin
beni çiçekli bir badem aðacýna as.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.