sevdalar çürüdü. eski bir sandýk gibi kalbimizin ardiyesinde.. ne yüzümüz kaldý duvarlara resim asmaya ne yaðmura yakalanýnca yavaþlamaya zaman...
içimden kazýyarak söktüler kelimeleri þiirler serçesiz aðaçlar gibi anlamsýz ne gelinlerde tel duvak, ne atlar, bal çanaðý ne kuru üzüm kaldý damlardan serpilen varsa yoksa elimizde pamuk ipliði bi telaþ..
hepimiz puslu bir camýn ardýndan bakýyoruz ne elimiz uzanýyor ötekinin koynuna ne berraklaþýyor yüzü çamurlu suyundan en güzel odalarýn kapýsýný kapatmýþýz dünyaya bütün gelenleri soðuk bir aralýkta aðýrlýyoruz.
sevdalar çürüdü...
gül rengi bir yazýn ardýndan bitmez kara bir kýþýn ayazýný soluyoruz ne çýrasýyla tutuþuyor sevmenin içimiz ne ölmemek için bir ateþ yakýyoruz!
sevdalar, çürüdü... eski bir sandýk gibi kalbimizin ardiyesinde açýlsa kül, taþýnsa kül..
Sosyal Medyada Paylaşın:
barisbazalka Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.