Rahvandan, týrýsa kalkýnca kýrat!
Önünü göremez oldu sürücü!
Nihayet göründü o keskin Sýrat!
Öyle böyle deðil, baþ döndürücü…
Yalan ve iftira ile dopdolu!
Yanýnda adam yok, gösterse yolu!
Dolmuþ hep körlerle, tüm saðý, solu!
Maðdurluða yatar, his sömürücü…
Milliyetçiliði, çiðnedi durdu!
Güya seviyordu bizim bozkurdu!
Fetö kasetiyle onu da vurdu!
Dertsiz tüm baþlara, çorap örücü…
Bütün siyaseti, çamur üstüne!
Ýlk çamuru attý Türk’ün büstüne!
Kini var halkýmýn, tüm dürüstüne!
Ýþte, bu hali çok “ düþündürücü! ”
Mono blok mermer gibiydi millet!
Kendi baþa geldi, dedi ki, illet!
Bir ortak buldu söyletti zillet!
Türk halký görmedi böyle bölücü…
Bu tip bir lideri, istemez halkým!
Yetiyordu bize yetiþen salkým!
Geldi iþte bahar, göründü alkým!
Toplandý gidiyor, bölüþtürücü…
Karaman-2023/04
Halil Þakir Taþçýoðlu
SÖZLÜK:
Muhtýra: uyarý yazýsý, ikaz, diplomatik nota…
Ýhtira: yeni bir þey türetme, buluþ, icat…
Berat: Devletçe verilen yararlanma hakký…
Mono blok: tek gövde, tüm…
Zillet: hor görülme, aþaðýlanma, alçalma…
Alkým: gök kuþaðý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.