Eskicilik deðil asla niyetim…
Ama bir baþkaydý eski zamanlar!
Elbet eskiyeydi, aidiyetim;
Bizi bilen bizden çok iyi anlar…
Vatan, millet aþký, asla dinmezdi!
Bizim bayraðýmýz yere inmezdi!
Böyle bir ifade hiç bilinmezdi!
Masmaviydi her gün, tüm asumanlar…
Askere giderdik, kutsaldý nöbet!
Vataný beklemek, büyük ibadet!
Bilirdik devleti, “hep ebet müddet!”
Korkardý Mehmet’ten bütün düþmanlar…
Bayram yapardýk biz, milli günlerde!
Coþkuyla izlerdik, tribünlerde!
Bayrak, Kur’an gördük hep düðünlerde!
Öperdik hepsini, tüm Müslüman’lar…
Kutsal bayramlarda, barýþýlýrdý!
Yüksek ahlak ile yarýþýlýrdý!
Manada zirveye eriþilirdi!
Dostlukta olmazdý asla gümanlar…
…
Þimdi, o kutsallar, hep mazi oldu!
Memleket ne þehit ne gazi oldu!
Vatan topraklarý, arazi oldu!
Pudracýyla doldu bütün limanlar…
Karaman-2023/04
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Yýllar sonra bize kalan hediye
Uçtuk uçuyoruz geliþtik diye
Her gün biraz daha gittik geriye
Faso fiso oldu tüm argümanlar........................................Suat Zobu
Sözlük:
Güman: olumsuz þüphe, zan, kuþku…
Pudracý: pudra þekeri çekenler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.