Ay mavisi

Ay mavisiyle asýldý güneþ
durduk en güzel yerinde ince aydýnlýðýn
kalabalýðý eriyen sessizliðin soluðunda
yorgun yeþil

içeride hâr’lý bir ateþ




aynaya baktým
nane kanatlarýnda sonsuzluðun uçlarý
bulutlu bir sevda sabaha uyanan
hiç unutmam sarýþýn esintide
topraða düþ döken rüzgar’ý..
aðzýmda havalanan kuþ harfleri
gölgeli tan’da kokum
ayaz pencerelerin az ýþýklý odalarý
i mge yýldýzlý sözlerinle
bana bir gökyüzü çiz
incelsin ayakbileklerim
dilimin sandalý biçer buðdaylý zamaný
kalbimin üstünde tohum topraðý yýrtar

-yüzümde sürmeli bir uyku-




bir çocuðun sesiyle uyanýr þehir
uykunun avlusuna çoðalýr
serin gecenin boynunda güneþ
ey ruhumun gölgesindeki su tazeliði
ay’ýn ilk dördündeyken kalemin
gün doðuyor bir yerlere
kývrýlýyorum tenine
özlem ýslaðýyla..



baþýný suya vuran zamanda dudaklarýmýn
yaðmur çiçeði
içim,karanlýðýn saçlarýyla akan
orman ýrmaðý
ýþýk tutan ellerime usulca seslen
bir þiiri okuyorum
diriliyor aynada takvim yeryüzü sükunetiyle..
içeride bir yerde yýldýz kökleri
g’özlerimin baktýðý yer
biraz deli ve kývýrcýk
yüzümün lekeli yangýný
vazgeçilmez ýslýk..

cam gövdeli daðlarýn tepesinde
su atlarý
iner düþ basamaklarýyla sesime
sonsuz bir yaðmuru geceye dokur
iç çeken boþluklarýn deniz göðsü

Sus
Ay mavisiyle açýlýr güneþ


...
Sosyal Medyada Paylaşın: