.
.
.
Bu sefer boþ yere deðil yalpalayýþlarý
Uçuþan yapraklarýn
Ve susuzluðumun da bir sitemi var belki geceye
Gözlerin
Mecbur etse de beni
Siyahlara...
.
.
Kapýlarýn hep duvarlara açýlýþý sanki
Çýkýþý olmayan tüm viranlýklar
Ve
Kopuþum yakýn hazanýndan
Yaprak yaprak çürümelere...
Oysa gece getirmiþti avuçlarýmýza yýldýzlarý
Ve gülümseyerek bakýyordu bize ay.
Son kurþunun çaresizliði acze düþürür geleceði
Ve
Çoktan ateþlenmiþti silahým
Yüreðine...
Ya hedefini bulacak kurþunum
Ya da acizliðe kapanacak bir ömür
Sensizliðim...
.
.
Sessizliðin kadranlarý, kurulu deðilse saatler
Tozlanmaya baþlar sanki bir kum fýrtýnasýna tutulmuþcasýna...
Göðe bak
Sadece...
Ve anla uçsuzluðunu
Çaresizliðimin...
Aklýma, kalma artýk çat kapý girip çýkarcasýna
Kalma
Ne sen verebilirsin bana ömrünü
Ne ben ölebilirim kavuþup sana...
Öyleyse
Neden uzun bu kadar gece...
Ve sen
Neden gerçekliðimsin söyle
Söyle...
.
.
Yoksa
Yok musun?
Senli bir yalnýzlýk mý hep...
Ýçim dýþým...
.
.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.