Ýlkin öylece boþluða baktým çaresiz, Sürgününe sür beni. Karanlýk öyle aydýnlýk olur mu dedim, Sustum bin bir çýðlýðýn kafesinde, Haykýrdým beni çaðýran gözlerine, Uçur beni ellerinin deðdiði yere.
Körpe kuzum, sesinin en güzel yerinde daðýldým, Birden yine aklýma sen geldin, Donuktum , sýðýnaksýzdým, Güçlüyüm diyordum, sonra sustum yine, Kalbinin körpe sözünde daðýldým, Elimden tut, býrakma beni.
Dünyalar vardýr rengarenk, hayal meyal þimdi. Ýnsanlar koþuyor saða sola, sanki hepsi ayný yerde, Hayalinin gölgesine sýðýndýðým, al götür beni buralardan. Dünyalar kör, yüzüne bakmalara doyamadýðým, Seni sevmelere kýyamadýðým, Seni öyle hiçbir yere koyamadýðým, Hayallerine sarýl, sevgime sarýl, Bir kez daha bana koþarak gel, Ses ver uzaklardan n’olur.
Biter sandým, bitmedi. Sanki çare istemeye dilim yetmedi, Gider sandým, o acý benden gitmedi. Güllerin ortasýnda bekliyorum seni Çýkarsýzým, dilime düðümlenmiþ senin hayalin, Yalvarýrým beni bekletme pazartesi günü, Bir kez olsun göreyim güldüðünü.
Süleyman Yýldýrým 09/04/2023 Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın:
süleyman yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.