Deprem...
Yer yarýldý dað bölündü ezildim
Gülüm soldu kaným dondu Türkiye’m
Kavim kardaþ çukurlara dizildim
Gülüm soldu kaným dondu Türkiye’m
Üstüme çullandý, otagým barkým
Zemheri üþüdü kitlendi çarkým
Yaþanmadý böyle büyük bir yýkým
Gülüm soldu kaným dondu Türkiye’m
Kabus gibi geldi uykumda çöktü
Çaresiz býraktý boynumu büktü
Vicdaný olaný yollara döktü
Gülüm soldu kaným dondu Türkiye’m
Afad’ýn hükmüyle yörüngem þaþtý
Çýðlýklarým toz dumana karýþtý
Gözyaþým sel oldu enkazdan taþtý
Gülüm soldu kaným dondu Türkiye’m
Anam babam oðlum kýzým yiðidim
Göklere yükseldi ah’ým aðýdým
Gözlerimin feri söndü soðudum
Gülüm soldu kaným dondu Türkiye’m
Þansa küsmek gönüldeki kuraklýk
Bilinçsizlik beyindeki çoraklýk
Felakete teslimiyet korkaklýk
Gülüm soldu kaným dondu Türkiye’m
Nefes varsa umut vardýr yarýnda
Sibel"im çýrpýnýr can pazarýnda
Bir tarafým gurbet, köyüm bir yanda
Gülüm soldu kaným dondu Türkiye’m
Sibel KILIÇ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.