TOZLU ARDIÇ AĞACI

TOZLU ARDIÇ AÐACI

Tozlu bir ardýç aðacý gibiyim...
Dallarým yeþil olsa da rengim solgun!
Serçeler konsa da iðne yapraklarýma;
Gözlerim gülse de yüreðim yorgun...!

Bir orman aðacýyým ben,
Sevemem kör betonlarý...
Büyük þehirler dar gelir bana,
Küçülür; kaybolurum...!

Dað kýrlangýçlarý yuva yapmalý dallarýma,
Yüksek kayalýklara kök salmalýyým...
Ilgýt ýlgýt rüzgarlar okþamalý yanaklarýmý,
Minik serçeleri kozalaklarýmda saklamalýyým...

Kekik kokularý yayýlmalý eteklerime,
Yakýnýmda derelerin þýrýltýlarýný duymalýyým.
Çöp konteynýrlarýna deðil;
Köy kokulu koyunlara, kuzulara gölgelik olmalýyým....

Mor sümbüller bitmeli topraklarýmda,
Nergis kokularýný hissetmeliyim...
Kan kýrmýzý gelinciklere bürünmeliyim baharda
Ve beyaz papatyalarla gülümsemeliyim...

Tozlu bir ardýç aðacý gibiyim...
Dallarým yeþil olsa da rengim solgun!
Serçeler konsa da iðne yapraklarýma,
Gözlerim gülse de yüreðim yorgun....!

NURGÜL KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: