ÇANAKKALE GEÇİLMEZ!

Tüm þehitlerimizi saygý, minnet ve rahmetle anýyorum…

ÇANAKKALE GEÇÝLMEZ!!!

Gelibolu’yu sardý düþmanlar dört bir yandan
Arý burnu yanan bir çöldü Çanakkale’de
Alçýtepe’de yer gök boyanýyorken kandan
Meltem deðildi esen yeldi Çanakkale’de

Düþman donanmalarý kýyýya ulaþmadan
Nusret mayýn gemisi indirdi mayýnlarý
Üç ingiliz gemisi sýnýra iliþmeden
Patlamayla batarak daldý Çanakkale’de...

Ertuðrul Koyu inler Ýngilize vermez yol
Havada uçuþurken kelle , bacak, gövde, kol
Mehmetçikte çarparken Allah aþký ile sol
Düþmana geçit vermek zul’dü Çanakkale’de...

Rusya, ingiliz, Anzak, Fransýzý, hindusu
Yedi düvel birleþip geldi haçlý ordusu
Kaç donanmayla sardý kýzýla boyandý su
Tüy bitmemiþ fidanlar soldu Çanakkale’de...

Traplusgarp, balkanlar Zayýflatmýþtý bizi
Hasta adam diyerek sardýlar çevremizi
Bu sýrtlanca halleri korladý közümüzü
Türkler kara yazýyý sildi Çanakkale’de...

Ýngiliz generali Hamilton ne diyordu
Gebe daðlar ard arda sanki Türk doðururdu
Ýman dolu göðüsle yenilir mi bu ordu?
Tekbir sesi gökleri deldi Çanakkale’de...

Seddülbahir’de gökler yanarken alev alev
Yirmi kiþilik birlik sanki olmuþtu bir dev
Bilirlerdi o akþam cennetti onlara ev
Mehmet Çavuþlar korku saldý Çanakkale’de...

Taarruz emri deðil ölüm emri aldýlar
Kýnalanýp cepheye helalleþip geldiler
Þehadeti içerken goncaydýlar, gül’düler
Meleklerin gözyaþý seldi Çanakkale’de...

Sessizce abdest alýp paklanýp arýndýlar
Dillerinde dualar tüfeðe sarýndýlar
Ýlâhi bir zýrh ile bilin ki korundular
Þehitler namazýný kýldý Çanakkale’de...

Hem anadan hem yârdan hem de serden geçtiler
Tatlý bir þerbet gibi þehadeti içtiler
Burak inmiþti gökten kanatlanýp uçtular
Ölüm utkuya giden yol’du Çanakkale’de...

On beþliler mavzerle düþmana direnirken
Binlerce kefereye bir tümen görünürken
Atmýþ yedi neferle mucize korunurken
Elli yedinci alay öldü Çanakkale’de

Ülkemde hiç bir lise o yýl mezun vermedi
Böyle þanlý bir destan hiç bir tarih görmedi
Þehit oldu körpeler heyhât düþman girmedi
Kaç on beþliye mezar oldu Çanakkale’de

Vatan bayrak aþkýyla canlarýný verdiler
Döþlerini boðaza kalkan edip serdiler
Ýman dolu göðüsle çelikten bir surdular
Küffarlar nedâmetle doldu Çanakkale’de...

Çeyrek tonluk merminin altýna sýrtýn gerdi
Altý basamak çýkýp topun aðzýna sürdü
Koca Seyit tekbirle topu ateþe verdi
Ýngiliz belasýný buldu Çanakkale’de...

Ne yaman bir cenkti bu ne büyük bir zaferdi
Ýki yüz elli bin þehit orda canýný verdi
Göðe yükselen ruhlar kutsal birer neferdi
Yer gök þühedâ akan göl’dü Çanakkale’de...

Yedi düvel gelse de geçemedi boðazý
Zaferle muþtulandý müminlerin niyazý
Her þehit ak gül olup ufka saçtý beyazý
Þehitler cennet kokan gül’dü Çanakkale’de.

Nurgül der ki: Ey kafir! ÇANAKKALE GEÇÝLMEZ!
Candan geçilir amma vatandan vazgeçilmez
Etten kemikten bir sur vardý ki hiç biçilmez
Türk Milleti bir destan oldu Çanakkale’de...

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: