Doðada, çok türlü canlýlar yaþar!
Kimi can havliyle durmadan koþar!
Kiminin peþine, bir avcý düþer;
Böyle sürer hayat, ilânihaye…
Tosbaða, dolaþýp bahçeyi, baðý…
Gereksiz yemez hiç dalý, yapraðý!
Derler, yýlan bile taþý, topraðý;
Perhizle yalarmýþ, bitmesin diye…
Kurt, kendi iþini kendisi yapar!
Boynu kalýn olur, tuttuðu kopar!
Sahipsiz kuzuyu, hep kurtlar kapar!
Onlar sahip olur, daða, vadiye…
Aslanýn yemeði, payine gelir!
Sýrtlan, az arayla sayene gelir…
Çakallar, suyunun suyuna gelir!
Sünnet akbabaya, kalýr hediye…
Kurbaða, sularda pek fazla yüzmez!
Sinek böcek bulsa, aðzýný büzmez!
Ýnsandan baþkasý, onlarý üzmez!
Susmaz gece, gündüz, hepsi nadiye…
Karýnca, yaz boyu ne bulsa yýðar!
Sincabýn aðzýna çok ceviz sýðar!
Arý, çiçeklerden öyle bal saðar!
Çalýþýr dururlar, hep biteviye…
Cýrcýr böceðine, hiç demeyin uf!
Ýtibardan asla, etmez tasarruf!
O, bütün yaz boyu sazýyla maruf!
Arar kendisine, hep ikramiye…
Karaman-2023/03
Halil Þakir Taþçýoðlu
SÖZLÜK:
Ýlânihaye: sonsuza kadar…
Pâ/yine: ayak, iz…
Saye: gölge, himaye, kayýrma…
Nadiye: baðýran, seslenen, sesini duyuran…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.