acýtan kimliðiyle
acýdan sararmýþ bir sonbahar kaldýrýmýný
arþýnlayan düþlerin
bedenimi adýmlayacak
düþünme sen þimdi bunlarý
derin mevzu sana hislenmek
ve bu þehir lanetini kaplayacak
uygunsuz anýlarýnýn sisi ile
yokluðuna yazýlmýþ
hecelerin sülâlesi
küfrün bin para sokaðýnda
bozdurulmayý bekleyecek
elleri ceplerinde ergen oðlanlara
düþen yangýn gözlerin
bedeli vesikasý karþýlýðýnda
tek tek söndürecek geceyi
düþünme sen þimdi bunlarý
derin mevzu sana yanmak
sorduklarýnda nerelisin diye
(O)ralýyým demek geliyor her sese
-orandan öpmemiþtim bile-
münzevi sevmelerim vardý seni
müzevir ruhunu ciddiye alana kadar
ruh çöplüðün vardý
kaburga kýrýðý meçhûl erkekler çetelesi bedenin
ar/dý
bir bana dardý
düþünme sen þimdi bunlarý
derin mevzu havvayý sana benzetmek
gözlerin neftî
kaybolunca elif-lâm sevabýnda
dudaklarým yetiþirdi imdadýna
aðýr aðýr çekilirdim okumalarýndan
-ben yazýyor muyum o kitapta-
cinnetime ritim tutan caniler
ilahilerle indi bu þehre
yüzümü kestim hüznüne
dilimi kestim dinine
ne dediysen tanrýna
dur
dedi
-bana-
düþünme sen þimdi bunlarý
derin mevzu sana durmak…