Halim gören yandý kül oldu, Nefes bile zehir oldu, zul oldu, Ýçim dýþým taþan bir nehir oldu, "Dur" demeyin gayri, dur demeyin.
Kolum mu kaldý, kanadým mý? Yolum mu kaldý ya da yuvam mý? Giden mi ölür, söyle kalan mý? "Geçer" demeyin gayri, geçer demeyin.
Ne eþim kaldý, ne anam, ne babam, Üç aylýk bebemdir benim en büyük yaram, Kefenden ötesi artýk bana haram mý haram, ’Baþýn sað" demeyin gayri, baþýn sað demeyin.
Dört mezarý mesken ettim her gece, Ölümmüþ yoldaþým meðer sadece, "Sesim duyan var mý?" dersem bir gece, ’Var" demeyin gayri, var demeyin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serpil Çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.