SEN YOKTUN

SEN YOKTUN

Dün gece yattým erkenden
Gözlerim kapalý seni düþlerken;
Uyumuþum...
Üç-beþ sýradan ahbap koþuyoruz denize
Ben önden, onlar arkadan
Ýçlerinden biri güldü,
Denize doludizgin koþuþuma.
Ayaðým suya deðer deðmez,
Deniz çekip aldý beni içine!
Korkunç bir uðultu,
Anlýk bir mesele.
Tüy kadar hafif ve çaresizdim
Dalgalarýn koynunda!
Savrulup durdum bir uçtan öbür uca,

Dehþet bir andý!..
Bereket; irkilip uyandým
Ölmediðimi anladým.
Vücudum výcýk výcýk terdi denizlerce...
Oturdum döþeðe.
Baktým,sen yoktun yanýmda!..

Saat bir otuzdu.
Kalkýp geldim pencere önüne
Sýyýrdým perdeyi pervasizca.
Hiç zaman kaybetmedim,
Acelem çokmuþ gibi...
Ecelden döndüm ya!
Daldým göðe...
Gök berraktý.
Mavi atlas açýlmýþ,
Üstüne yýldýzlar saçýlmýþtý.
Gezindim durdum,
Býkmadan usanmadan.
O yýldýz senin; bu yýldýz benim.
Büyüðü küçüðünden
Yakýný uzaktan seçtim.
Kaybolup gittim yýldýzlarca
Kendimden geçtim.
Saatlerce uçtum gönül gözümle,
Kaybolup gittim gök derinliðince
Hürdüm kuþlardan bile...
Güvercinden mutlu,
Kartaldan daha maðrurdum.
Taklalar attým güvercin misali ters-düz
Bir yýldýzdan diðerine,
Ondan ötekine.

Tatlý bir serinlik
Sessiz bir derinlik vardý.
Uçtum durdum rüzgârla koyun koyuna
Onun kadar özgür ve deli dolu.
Ne çýkmaz sokak vardý; ne yasak.
Olabildiðince hür...
Yaþamak, sadece yaþamak;
Yaþamak istedim seninle.
Rüzgârýn koynunda; yýldýz evlerde
Her þeyden ve herkesten uzak
Ama sen yoktun yanýmda
Yanýmda yoktun!..

Neden sonra bir hain uçak uðultusu
Yardý geçti gök kubbeyi boylu boyunca
Býçak gibi kesti hayallerimi...
Döndüðümde ben hâlâ,
Penceremin önündeydim.
Gözüm göðe çivili...
Sokakta köpek havlamalarý;
Ekmeði çalýnmýþ kedi cýyaklamalarý...
Yetmedi:
Týrmýk týrmýk beynimin tam ortasýnda bir balyoz
Ýsyankâr homurtusuyla çöp kamyonu...
Ýçiniz ferah olsun, bozdunuz,
Bozdunuz, mutluluk oyunumu...

Ýþte böyle nazlý gülüm, nar çiçeðim;
Denizden yýldýza,
Yerden göðe, gökten yere;
Yanan ýþýkta, sönen ýþýkta;
Evlerin çatýlarýnda, bacalarýnda,
Kuþlarýn ötüþünde;
Kedi, köpek sesinde
Hatta kamyon gürültüsünde
Hep, hep seni aradým
Gece boyunca,
Ama sen yoktun yanýmda,
Yanýmda yoktun!..

Bak iþte bir daha
Geceyi baðladým sabaha.
Ama sen yine, yine yoktun,
Yoktun yanýmda!..

Tam iþte burada
Þu anda; bu mýsrada
Bedenim ayakta; tüylerim diken diken.
Gözlerimde boncuk boncuk damlalar sicim gibi.
Ne yalan söyleyeyim, için için
Aðladým senin için!..
Ama sen yoktun yanýmda.
Yanýmda yoktun!...

Kemal Karapýçak
Sosyal Medyada Paylaşın: