SONSUZUN ÖTESİNDE NE VAR?
vega4
SONSUZUN ÖTESİNDE NE VAR?
Sivas’ýn Akdeðirmen Mahallesi’nde iki ilkokul vardý;
Evimize yakýn olaný Ziya Gökalp,
Uzak olaný, okuduðum Fevzi Paþa Ýlkokulu.
Uzak dediðime de bakmayýn, çocukken uzakmýþ,
Kapýmýzdan kapýsýna 285 metre, ölçtüm sonradan.
Bu okullarýn arasýnda da, Kýz Sanat Okulu vardý...
Ýlk öðretmenlerim birinci sýnýfta Müzeyyen Ecevit,
Ýkinci ve üçüncü sýnýfta Ruhat Yaraþ...
Sonrasý çok, gidenlere rahmet,
Kalanlara esenlikler diliyorum...
Öðretmenlerim, sonsuz dedikçe;
Parmak kaldýrýp, sorasým gelirdi:
Öðretmenim, sonsuzun ötesinde ne var?
Soramadým bir türlü, hep týkandým...
O yýllarda Türk Hava Kurumu uçaklarý,
Bayramlarda Sivas’a gelir,
Arzu edenlere 10 liralýk sembolik bir bedelle
Þehrin üzerinde tur attýrýrlardý,
Acaba binsem, sonsuzun ötesi görünür müydü uçaktan!
Ne ben teklif edebildim binmeyi,
Ne de ailem düþündü bindirmeyi,
Sadece baðýrdýk arkadaþlarla, üstümüzden geçerken;
Tayyareee, babama selam söyleee!
1960 da Fevzi Paþa’dan þehadetnamemi alýp,
Ayný bölgede; inþaatý tamamlanarak
Yeni hizmete açýlan ve açýlýþ töreninde
Annem Rahmetli Ýnci KARAMAN’ýn
Bahçe kapýsýnýn iki yanýna,
Hatýra olarak iki kavak aðacý diktiði,
Þimdilerde artýk Anadolu Lisesi olan
Atatürk Ortaokulu’nun ilk öðrencilerinden,
1963 de de ilk mezunlarýndan oldum…
Üç yýl boyunca sonsuz diyen çok,
Nedir bu sonsuz, bir anlatan yok!
Hangi öðretmen sonsuz dediyse, sorasým geldi;
Öðretmenim, sonsuzun ötesinde ne var?
Korktum, ya bilmiyorlarsa; mahcup olmazlar mý?
Ya söylemeleri yasaksa. Ya da;
Elinin körü var be çocuk.
Sonsuzu o kuþ beynin çok aldý,
Ötesi mi dert kaldý!
Çýk dýþarý zil çaldý!
Diye paylarlarsa, hiç soramadým...
Fizik ve kimya öðretmenlerim,
Atomu anlattýklarýnda çok düþündüm
Ayný Güneþ Sistemi’ne benziyordu.
Aradaki fark sadece büyüklüklerindeydi.
Pekiii, Dünya’da böyle bir hayat varsa,
Elektronda neler,
Atomun içinde kim bilir, daha da neler vardýr?
Bu protonla elektronlarýn arasý neden bu kadar açýk?
Kavgalýlar mý, arada esen rüzgârý, uçan kuþu
Dolaþan bulutu, yaðan yaðmuru, karý,
Tayyaresi, seyyaresi yok mudur?
SÜLO’M seslendi,
Fizik, kimya dýþýnda, dersleri yere serdin,
Bir sonsuzun ötesi, bir de þu atom derdin! Hiç sorma, hele de þu fýrdöndü elektronunun
Dolandýðý yerlerdekiler, beynimin gizli kurtlarý!
Sonsuz iþi þahane, yetersizlik bahane,
Sorduðumdan yanýt; bana ne, ýsrar ettiðimden;
Baþka iþin mi yok be çocuk, hem sana ne?
Süleyman KARAMAN vega4
NOTLAR:
1… GELECEK BÖLÜM (04) YURÝ GAGARÝN VE NEAL ARMSTRONG
2… Ýtalik yazýlar gizli sesim, SÜLOM’UN konuyu açma çabasýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.