Bu depremin þiddetini, sismograflar ölçemez!
Yurt sathýnda deprem oldu, benim asil milletim!
Siyasete soyununca, iþ bilmeyen dört çömez;
Bu yarayý onaramaz, hiçbir nesil milletim…
Bir senedir bir masada, derde çare umanlar!
Þimdi deprem yangýnýndan, yükseliyor dumanlar!
Türk’ün gerçek birliðine, gözlerini yumanlar;
Artýk bizim gözümüzde, aynen fosil milletim…
Biz Türklerin örfünde yok, tükrüðünü yalamak!
Doðru mu tüm, umutlarý, bir çarþafa dolamak?
Boþa mýydý bunca zaman, bu bahçeyi sulamak?
Þimdi bize lazým hemen, acil tafsil milletim…
Verilen bir sözden dönüp, tarih yazmak mümkün mü?
Bir söyleyin bu dönüþler, bizim asil Türk’ün mü?
Gittiðiniz bu iz bizim, önder Atatürk’ün mü?
Bunlar bizi hiçbir zaman, etmez temsil milletim…
Bu depremden çýkan sesler, içinize sindi mi?
Enkazýn tüm bloklarý, tepenize indi mi?
Bu enkazda kalan, imam kayýðýna bindi mi?
Þimdi gözden akan yaþý, bari sen sil milletim…
Söyleyin biz þimdi kime, inanalým ey halkým?
Umudumuz ilkbahardý, hem rengârenk bir alkým!
Demokrasi baðýnda hiç bize kalmadý salkým;
Neden yok hiç vatanýmda, tek mümasil milletim?
Karaman-2023/03
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Bir elden bir þey olamaz, var iki elin sesi,
Halktý pür dikkat kesilen,alýp vermez nefesi,
Demek ki pazarlýk varmýþ, al külah verin fesi,
Tahtadan masada kalan, beþ embesil milletim..........Nurettin GÜLBEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.