Kaþý, gözü boyalý, saçlarý bukle, bukle!
Boyu, posu yerinde, kendisi bir içim su…
Çek boy resimlerini, telefonuna yükle!
Fazla ortada gezme, için yanar doðrusu…
Çantasýnda tableti, koltuðunda laptopu,
Söylemedikten sonra, neye yarar soy sopu!
Yürüyüþü mest eder, andýrýr antilobu!
Derler ya en güzeli, soylu tayýn dorusu…
Gözlüðü saç üstünde, kulaðýnda bulutut!
Otur þöyle yanýna, tüm dertlerini unut…
Fazla laf yeme sakýn, biraz yutkun, biraz tut!
Bir de sevildin mi ya, kalmaz gönül korkusu…
Mercedes’i garajda, elinde bir kumanda…
Akla gelen rahatlýk, hiç eksiksiz var onda!
Yemeði hazýr gelir, arzusu telefonda;
Bahçesinin cenneti, Hýdýrellez korusu…
Böyle hayata ne var, þanslý doðmuþ anadan!
El deðmeden gelir su, kumandalý vanadan!
Dönüp baksan sanýrsýn, çýkmýþ tüm zývanadan!
Sessizce akýp gider, sanýrsýn dupduru su…
Gençler sosyal medyada, boyna “tivit” atýyor!
“Volkmeni” kulaðýnda, dinleyerek yatýyor!
Cehalet zekarette...Yavaþ, yavaþ bitiyor!
Herkesin kafasýnda, ne olacak sorusu…
Bir yanda “instagramý,” öbür yanda “facesi!”
Bu çaðýn da var elbet, gündüzü ve gecesi!
“Vatzap,” “hatmeil,” ”yutup,” “tivitýr” ve nicesi;
Bilirim en son öter, Ýsrafil’in borusu…
Antalya-2023/02
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.