Sesimi duyan var mı.?
Dikçe
Sesimi duyan var mı.?
Karanlýktý soðuktu
altý Þubatýn gece yarýsý
sadece karýn düþtüðü yerler deðil
bizde gizli bir nefes alýþa uyanacaktýk
hareket edemeyecek
sadece dudaðýmýzdaki kanýn
aðrýsýný hissedecektik..
Oradaydý ilk Düþ
ve oradaydý Son Umut
ilk düþüþün doruðuydu
belki son kurtuluþun çýrpýnýþý
soðuktu dudaðýn ucunda kelimeler
yüzyýllarýn ötesinde bir soðukluk
ruhun yakýnýnda dikey bir çizgi
saatleri bir birine nota yapmýþtý
ve an haykýrýþlara döndü
ve yukarýdan gelecek bir sesin
bilmediði bir dilde olmasý onu
çok mutlu edecekti
bizler yakaranlardýk
onlar yalvaranlar
her birimizin içine
yeni bir umut doðuracak gökyüzü
aþka düþmüþ gençlerin
yaþlýlarýn çocuklarýn
ve evcil dostlarýmýzýn
ve ölülerin Þaheser destanlarla
gün ýþýðýna çýkmasýný bekleyecektik
ve soluðun ölümlü aðrýsýydý bu.
Çaðrýlara cevap veremeyenler
topraðýn sýnýrda sarsýlan sevilmenin
damarlarýndan dýþarý ölgün çýktýkça
buz gibi soðuk üþümüyorlardý gecelerde
bizim kalbimiz uçuyordu
yüksek binalarýn enkazýndan göðe
kýrýk dökük camlarýna çarpa çarpa
þehirlerin üstüne gök olup kurulmuþ teselli
herkes sokakta orada burada koþuyor
bense uyanýyordum
boþ bir sayfanýn koynunda
genzime biriken harfler
kapatmasýn istiyordum
Mýsra’nýn sallanan bedenini
üþüyen ellerine dokunmak için
parmaklarým kanayana kadar
harfler kurdum dokunsun diye ellerime
-yavrum sýcaklýðýný hissedeyim ellerim de
ölümle koyun koyuna yaþayan ben
mucizeyi yaþadým o an
sanki Cennet tadýnda Cenneti verdi bana
þiirler yazdým enkazdan çýkan gözlerine.
"Bir çadýr yardýmda bulunabilir misiniz"
diye her köþe baþýnda
ruhumuzu rahatsýz eden
kirli çamurlu yýrtýk pýrtýk elbiseleri ile
gözlerinde nem kulaklarýmýzý çýnlatan seslerle
eski karton kutularýn peþinde koþup
döþeðinin altýna serecek
nenelerle karþýlaþtýk ’’utandýk’ ’aðladýk’
çýðlýk atarak anlattý yaþlý nene
oysa doðaçlama yatak ikliminde
günün kýzýl karanlýðýnýn ardýndan
yýldýzlar torununu beþikte sallamýþ
ve delip geçmiþ ecel hepsini.
Eðer yanlýþlýkla bir çocuðun
baþýný okþayacak olursanýz
her daim aþaðýlayýcý bakýþlarýný hissedecek
baþka bir sahneye dönüþecek
birden bire Dünya
artýk ansýzýn yerinden kalkýp giden
geceye kamburuyla devrilen ay
üst üste yýðýlý taþtan mezarlar
yaðmurla yaðan birinin gözleridir
delik deþik ayaklarýmdan
kafatasýmda ki akýl noksanlýðýna.
Yirmi günün ardýndan bende kalan
siren sesleri
ve küfürler
ve toz duman
ve sessizce ayakta kalan aðaca
uzun uzun bakan cýlýz sokak köpeði
ve sokak kedileri
K’ar ettiðim çocuklarýn
bakýþlarýyla dövdüðü
ve ölesiye kederli
’’Baþýmýz sað olsun Geçmiþ olsun Türkiye’m’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.