Ne zaman gelsem buraya yeniden baþlarým nefes almaya ateþ ve hüzün içinde sanrýlarý asarým göðe karanlýk gizler orman gözlüm
yeniden gülümserim þiirlerin sýcaklýðýn da senden söz açarým kendime bir sigara demli bir çay kahrolasý önyargýlarýmý çarpýp bölüp çýkarýrým elde ne kalýrsa bu yangýndan sabah zerrelerini toplarým
ahh o yara olan dudaðýn ve þavkýyan gülüþün eksik halkasýný tamamlar içimin Vaha’larýnýn cemre düþer içime bu kýþ kýyamette
Benim kýrýlgan yaným nasýlda özlüyorum bilsen sensizlikte çýð gibi iniyor zaman gökte bir bulutçuk oradan oraya göçüyor
kuþ cývýltýlarý geliyor adýn besmele gibi iniyor gönlüme anlayacaðýn sen yokken oluyor her ne olduysa
senden baþka kimsem varmý ki sen bu sýrrý bil sevgili yaraya talip olamadým belki amma içimde ki yara çok hoþtur Deðilmi ki senden.
Dua ediyorum Allah’a Kalbimde olduðun için Dua kalkanýdýr sevgilinin Aynaya her baktýðýnda Yüzüne vurur sevilenin...
Diyorum ki: Hayat kendine konaklama yeri ise Ýçinin konaklarýnda misafir et beni. Sosyal Medyada Paylaşın:
Dikçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.