Güneþin ýþýklarý vurdu yüzünün yüzüne Kýrmýzý ýþýkta duruyor bir kadýn Bakýyor alýk alýk yüzünün yüzüne Ne böyle bir bakýþ var ne böyle bir yüz Ne de kimse bakýyor yüzünün yüzüne Hepsi benim hayalatýmdan bir perde Yalnýzlýðýmdan bir enstantane Güreþir engin sularda derin bir kimsesizlik Kararýr bulutlarda koyu bir yalnýzlýk Bakýp dururken bana koyu bir ýssýzlýk Her gün bir ölüm vuruyor kýyýya Gün geçmiyor bir ölü býrakýlýyor kapýya Neþeli kahkahalara inat Bir ölü çocuk býrakýlýyor kollarýma Al sen bunu büyüt büyüt diyorlar Ben atýyorum onu uzaklara Aman benden uzak olsun diyorum uzak olsun Bu korkun ve büyük bir yýkým oluyor benim için Koskoca bir sürüyü katýyor önüne bir kurt Avlýyor her birini bir biri ardý sýra Artýk hissetmiyor hiç kimse hiçbir þeyi Her þey olaðanmýþ gibi görünüyor Gidiyor her gün içimizden biri Kopkoyu bir karanlýða sonsuzca Ne bir geri geliyor oradan Ne haber gönderiyor hiçbiri Ölüm ayýrýyor sevdiklerimiz bizden Artýk onlardan bize kalan Hatýrlar ve bir mezar Bayramdan bayrama uðranýlan
Ahmet Kemal
Kayýt Tarihi : 23.8.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.