YEDİ BENİ BİTİRDİ

Cennetin kuþlarýný, yazar iken aðladým
Ciðerim parça –parça, yüreðimi daðladým
Olan oldu diyerek, ellerimi baðladým
Ufuklara bakarken, aldý beni götürdü.
*
Rahatça uyudular, yarasýz ve beresiz
Kurtarma ekipleri, soruyordu süresiz
Duyan var mý diyene, yer altýndan çaresiz?
Ýmdat diyen çýðlýklar, yedi beni bitirdi,
*
Bütün deprem kuþlarý, layýktýr saygýlara
Sevinçle muhabbetler, dönüþtü kaygýlara
Acýlarýn tarifi, sýðar mý duygulara?
Kalkmayasýya geldi, içerime oturdu.
*
Gece gündüz ayakta, sarý tüyler derimde
Gözyaþýmýn adý var, akan her bir terimde
Kesilmiþ tavuk gibi, duramadým yerimde
Delirmemek mümkün mü, aklýmý da yitirdi.
*
Sýcacýk yataklarda, gitseydiler isterdim
Ýstenilen olmuyor, örneklerle gösterdim
Davetsiz misafire, ben olsam da pes derdim
Ölümün gerçekliði, beni bana getirdi.
*
Gönlümden geçen þuydu; hiçbir kimse ölmesin
Her can sað salim çýksýn, kimsesizler olmasýn
Bebeklerin ardýnda, beklediði kalmasýn
Kimseyi ayýrmadý, torpil ya da hatýrdý.
*
Necati hisleriyle, derdin ortaðý oldu
Üzüntüden kahroldu, o da saçýný yoldu
Bir tek tesellisini, þiir yazmakta buldu
Bu felaket milleti, komalara yatýrdý.
*
Necati OCAKCI
11.02.2023
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın: