Gece ve adamlar

mavi karla bezeklenen tepelerin
ellerimdeki aðaçlarý
çok uzakta
...


gölge geçitiyle süzülür bahçeler
gecenin ýslak uykusunda
ruhumun gemileri
sisli güne iþlenen saatleri
Ve
yüzümün dalgasýna aynalanan pencereleri öper..
yaralarýn derin kondularýnda gözlerim,
gözlerim ne güzel
Ki,
düþleri ýsýrýlmýþ ellerin
yýðýnca sözcüðü dudaklarým
bir bakýþla kalabalýða karýþan haykýrmalar
cam saydamlýðýnda
yarým bir ýþýkla büyür
aldanýþlarýn çýrýlçplak dallarýnda
teri gecenin





avuçlarýmda fýsýltý yaðmurlarý
ezgilerken suskumu
yankýsýna daðýlýp giden uçurumlar kadar koþtu
tozunu silkelediðim zaman
martý çýðlýklarýyla sahnelenen göðü boyuyorum
þiir perdeleriyle açýlan odalarýn sýrlarý dökülüyor
yalnýzlýðýn portakal çiçeði büyüttüðü mevsimde,renklerin koynunda
daðýtýyorum duvarlarý
binlerce adým sokaktan geçiyor
bir ýrmak uyanýyor
gece ve adamlar



....






Sosyal Medyada Paylaşın: