fýsýltý þenliði konvoylar gördüklerimi sevmeye çalýþýyorum dünyadaki ilk mezarý soruyor bir ölü bütün mevsimlerin anlamsýzlaþan aðzýnda uçuþan korkular beliriyor
aðýrlýðýmýn anlamsýzlýðý çýldýrýyor söz ve sukütün ertesinde dindirilmiþ bir bahar kumsalýnda etekleri rengarenk çingeneler var
ellerimi aradýðýmda kaybolduðum kalan sesimle yetindiðim his karartýlarý sahibine gülümseyen asil tat aðzýmý temizliyorum bütün sözcüklerden hiç kimsesiz hiç bir þeysiz ve rahat
bildiklerim var elbet bir sepet elmada yarým dilekler eksikliðimin varoluþunu kutluyorum erteliyorum aþkýmý bütün þairler bu yarým kalan þarkýyý tamamlamayý isteyecekler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.