Yoksay Kendini

Sürekli bir avuntu ila bakmak
Her bakýþýnda bir yalana dayanmak
Ve kendini olduðunun dýþýnda hissetmek
Tam da bir aldanýþtýr þu nefsine dönmek.

Oysa baþkalarýndan geçmiyor muydu
Onlarýn sevinç ve hüzünlerinden
Varsa artýrýrdýk mutluluklarý en derinden
Demek ki hezeyanlarýný dizginlemek bu
Yaþam dediðin ayna, baþkalarýnýn elinden
Ýþte bu açýdan sevebilenler,ebeden mutlu.

Varlýk ve yokluk ikilem gibi ve fakat
Birinin zaafiyeti,diðerini anlamsýzlaþtýrýr
Ýkisini birden kucaklayabilen yüreðinde
Menzilde yol almýþ vefalý, has insandýr.

Deðerce artmayý kim istemez ki
Verilen den ileri geliyorsa o hesap
Biz de kalmasýn bir þey maddeden
Manevi þu büyüme, belli ki vazgeçmeden.

Sorularýn bitimi yok, yarýnlarsa sýrada
Yazýlanlar bulur hayat elbet meydanda
Karalarýn dersini çýkarabilmekmiþ mevzu
Aydýnlýðýn yolu müþkül, sevgiyle doðdu.

Ötesine bak sen görünenin, þekil yanýlgý
Gerçekliðin peþinden koþanlar da var
Edecektir bir gün baharýn muþtularý
Kudretten inecektir gönle bu doðuþun
Ýlham verecektir katlanmak için hayaller
Uzaktan görünen kim bilir neler neler
Ýþte bu nedenlerle yok say ki seni
Bulduðunda anlayacaksýn gerçek sevenini.

Oðuzhan Külte

Sosyal Medyada Paylaşın: