Zorda Kaldım
Hiç mi insaf yoktur sende,
Nerde kaldýn, nerde kaldýn?
Göz göz oldu, yara tende,
Derde kaldým, derde kaldým.
Çýð devrildi, baðlý yolum,
Görünmüyor, saðým solum,
Tutmuyor ki, elim, kolum;
Karda kaldým, karda kaldým.
Sabýr denen taþ ben oldum,
Talihime düþman oldum,
Sevdiðime piþman oldum;
Darda kaldým, darda kaldým.
Katar katar kuþlar göçtü,
Heves söndü, ömür geçti,
Hayallerim bir bir uçtu;
Zorda kaldým, zorda kaldým.
Neþter vurdu, zalim doktor,
Sancým dinmez, çilem çoktur,
Gelme artýk, hâlim yoktur;
Yerde kaldým, yerde kaldým.
29.01.2023
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.