efkarýn perdesi yýrtýk, hep bir yele el veriyor, bir türkü geliyor, lalesi, sümbülü ile sesi kýrýk , kýrýklarý bir bir iþliyor bir gonca gülü nakþeder gibi, solmuþ baharlara renk verir gibi, oysa, hiç anlamamýþ beni, hiç duymamýþ beni, nazlý bir türkünün nakaratýnda asýlý kalmýþ inatla, direne direne oysa, anlamak, anlatmak, duymak, duyurmak, bir alo ya bakýyordu onu bile anlamadý dert etme, beni kimler kimler , anlamadý ki... sen de yanlýþ anla, dert deðil, kýþ geçer, yüreðin yaþ’ý ýslak kalýr. Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.