KAYBOLUYORUM KAYIPLAR İÇİMDE
bir süre,
bir gün,
ya da bir kaç gün bir kaç saat,
toplama çýkarma veyahutta çarpma bölme,
sonu hep bir sýfýr,
ya da kocaman bir çember,
suskunun dili,
ya da dilsizliðin susu,
iþlem basit,
çýkar’ma,
böl’me,
eþittir kocaman bir boþluk,
döndüm baktým kocaman senelere,
hep çýkarýlmýþým üstelikte beni benden,
hep bölünmüþüm üstelikte caný candan,
hep eksik, hep yarým, hep etkisiz,
niye böyle,
niye toplanan deðil de çýkarýlan,
niye çarpýlan deðil de bölünen,
niyesi basit bir kuþ çýrpýnýþý iþte adýna sonsuz hayat diyorlar,
oysa hiç yaþamamýþtým ki,
sonunu göreyim,
hiç içimin içinden çýkýp,
varlýðýmý ben bile hissetmedim ki,
var mýydým, yaþar mýydým, bir soru kaldý dilimde, kayboluyorum kayýplar içimde…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.