Çocuklar Doğmayın
murattali

Çocuklar Doğmayın

Hangi bedene do�arsa do�sun, o bedeni de�il, bedenin i�inde oldu�u �yk�y� kendisi sanar insan
O �yk�y� kimi zaman tanr�dan kelamlar indirdi�ini s�yleyenler yazar
Kimi zaman toplumun kurallar�
Kimi zamanda ailelerin gelenek ve g�renekleri
Hepsinin �zerinde olan bir �ey ise tanr� ile insan aras�nda oldu�unu iddia eden ruhban s�n�flar� olmu�tur.
Arada da baba tanr� rol�n� oynar, anne ise tanr�n�n emireri olan �eytan�
Bu beden i�in de kad�n olmak da erkek olmak da z�ld�r ve bunu g�remez insan
Neye do�duysa odur ya hakikati, gitti�i yere de onu g�t�r�r
�ok az� bu d�ng�y� k�rar ki onlar da travmalar�n�n ac�s�ndan �zg�rle�mek i�in y�kar t�m bentleri ve insan olmaya yemin eder,
��inde tanr� ve baba/anne olmadan ��kar yola. Bilir ki bu ��leme onun varolu�unun travmas�d�r, ac�s�d�r, sanc�s�d�r, g�zya�� ve yaln�zl��d�r
D��n�r, tanr�s� s�nava �eker ona en a��r dersleri g�nderir
Babas� s�nava �eker, istedi�i gibi olmas�n� ister
Annesi s�nava �eker, dediklerini yapt�� m�ddet�e sar�p sarmalar
Herkes beklenti i�indedir, kimse ona o oldu�u i�in de�er vermez, sevmez, sarmaz ve kollamaz�
O ne olmas� gerekti�ini bilmeden b�y�r, ��nk� tanr�s�n�n istedi�i �eyleri yapmazsa g�nahkar olur
Babas�n�n yapmas�n� istedi�i �eyleri yapmazsa, i�e yaramaz ve bo� olur
Annesinin istedi�ini yapmazsa, yaramaz olur�
B�y�meye ba�lad��nda, ��retmeni girer, arkada�lar� girer, sevgilisi girer, e�i girer, �ocuklar� girer
Ve hepsi ondan bir �ey olmas�n� ister ve bekler
O hep ve hi� yoktur kendisinde ve hep tanr�s�ndan ba�lay�p �ocu�una varana kadar olan yolcu�unda bir �eyler olmas� gerekti�ini d��n�r
Kurband�r se�mese de kurban olur
Terk edilmi�tir, oysa o hi� terk etmez, cennetten kovulur s��n�r, dayak yer s��n�r, a�a��lan�r s��n�r
Bir �ocu�un gidecek yeri yoktur, tanr�s�na s��n�r korumaz, annesine s��n�r korumaz, babas�na s��n�r korumaz, kay�pt�r, yitiktir ve kollar�n� s�vam��t�r �evresini saran herkes
Tanr�s� ona �zel defter yapm��t�r iki de melek g�revlendirmi�ti
Yaz�p dururdu yaramazl�klar�n� ve ispiyonlard� melekler �ocu�un, �ocuklu�unu
Annesi de yazard� yaramazl�klar�n� tek tek iletirdi babas�na.
Tanr�s� cehenneme atar babas� da cehennemi ya�at�rd�, an be an
Ger�ek var m�d�r?
Sevgi var m�yd�?
T�m kitaplar, tanr�n�n sevgi oldu�unu yazard�, bu ispiyoncu melekler neden vard�?
Cehennem neden vard�?
Hani sevgiydi tanr�? Neden onu cezaland�rmak i�in bu kadar �ok �aba harc�yordu?
Hani anneler ko�ulsuz severdi �ocuklar�n�?
Elini yakt��nda dayak yiyordu, yere d��t��nde hakarete u�ruyordu, sevdi�i �eyleri yaparken cezaland�r�l�yordu,
Neden anneler �iddeti bu kadar seviyordu?
Babas�,
babalar tanr�yd� diye mi kitaplardan �iddeti apar�p, ac�mas�zca uygulard� �zerinde?
D�ng�s� var m�yd� ya�am�n?
Ka� kere �ld� dirildi bu d�nyaya acaba?
Ka� �l�m tatt� tek bedende?
Y�zlerce as�rd�r u�rar gibiydi varl��ndaki yoklu�una?
Kimdi zalim olan?
Kimdi alim olan?
Derler ki bir alimden bir zalim, bir zalimden de bir alim do�ar
Her �eyin sahibi olan varsa �O�, bu �yk�de neredeydi?
Kimse bunu sormadan b�y�tmeye �al��m��t� onu
�ocuktu, tanr�s� yeti�miyordu!
�ocuktu, zalimlerin tezgah a�t�� pazarda �iddete pe�ke� �ekiliyordu bedeni
G�l��ne kelep�e tak�l�p, k�le pazar�nda sat�l��a ��kart�l�yordu, g�zya�lar�
En �ok kimden alacakl� oldu�unu bilemeden b�y�d� �ocuk
Kendisini su�lad�, kendisini cezaland�rd�, tanr�s�n�n, annesinin, babas�n�n cezaland�rmalar� yetmiyormu� gibi,
De�ersiz g�rd� o yaln�z kalm�� bedeni i�indeki kendisini
Girdab�nda derine �ekilen su damlas� gibi oluyordu,
bo�uluyordu ama �lm�yordu,
kayboluyordu ama g�r�n�yordu,
vard� ama yoktu,
yoktu ama var olabiliyordu

Ve duyuyordu, sen sevilen ve korunans�n, senin i�in yap�yoruz her �eyi
Her �ey senin i�in� her �ey senin i�in� her �ey sen� her� �ey� sen�
Bir �ocuk �l�yordu�
Bir adam ve kad�n �ld�recek bir �ocuk do�uruyordu
Bir erkek ve k�z �ld�recek bir �ocu�u do�urmak i�in a��k oluyordu
Bir �ocuk do�uyordu, b�y�d��nde evlenip bir ba�ka �ocu�u do�urmak i�in
Ve b�t�n bu olanlar� izliyordu Tanr�, defterini sonuna kadar a�arak, �entik at�yordu
G�nah, sevap, g�nah, sevap, g�nah, sevap diye�
G�n/ah al�yordu �ocuk
Sev/ap/talla��yordu zaman
Ne tanr� uyan�yordu �ocu�un y�re�inde
Ne de �ocu�un ruhu her yerde oldu�u s�ylenen tanr�y� g�rebiliyordu
�l�yordu� �l�yordu� Tekrar tekrar dirilmek i�in �l�p duruyordu�.

�ocuklar do�may�n
Tanr� da dahil herkes seni �ld�rmek i�in yemin etmi� bu hayatta.
Do�ma�
Do�ma, �OCUK

Sosyal Medyada Paylaşın:

murattali Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

Adı Olmayan Şiirler - 42 Adı Olmayan Şiirler - 15 Adı Olmayan Şiirler - 13 Adı Olmayan Şiirler - 21 Adı Olmayan Şiirler - 18 Adı Olmayan Şiirler - 17 Adı Olmayan Şiirler - 14 Adı Olmayan Şiirler - 41 Adı Olmayan Şiirler - 20 Adı Olmayan Şiirler - 30

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Çocuklar Doğmayın