Adı Olmayan Şiirler - 41

Taksim’de Travesti Bir Aþk’tý Seni Görmek...
Þehrin yüksek duvarlarý vardý,
içinde milyonlarca hayat besleyen
Sokaklarý
kaldýrýmlarý sökülmüþ yalnýzlýk tarlasý gibi
Sarýþýn bir travestinin gözyaþý deðiyor
kýrmýzý ruj lekeli sigaranýn üzerine
Aptalca þarkýlar çalýnýyor
büyük camlar ardýnda
ve
þuursuzca dans ediyor
siyah býyýklý adamlar ile
saçlarý kýzýla boyanmýþ kadýnlar
Bir sokak çocuðu çýðlýk atýyor
darbukasýnda para büyütmek icin
Klarneti çalan adam hýrsýza benziyor
bir parçadan fazlasýný bilmiyor zaten
Bir karadeniz türküsü gibi þimdi tüm yollar
hareketli ve fýkra tadýnda
Kapýlarýnda
güvenlik görevlileri duruyor ýþýltýlý binalarýn
genelev kapýsýndaki kolluk kuvveti gibi ürkütüyor
reþit olmamýþ çocuklarý
Þehrin kalbine çýkan sokaklarýn
kenarlarýna saksýlar konurdu
içinde sigara izmaritleri
ile boþ pet þiþeleri çoðalýrdý
bir kadýn satýcýsýna aþýk olan
sokak fahiþesinin sakýzý yapýþýrdý
sonradan görme sosyete güzelinin
topuklarýna
Tinerci çocuk
son bir lirasýna taliplenirken
yol kenarýndaki þarapçýnýn
þarapçý da
açlýðýný yumruklayýp
susmasýný öðütlüyordu soðuk gecede
Dip bucak temizlik yapan
belediye görevlilerini selamlýyordu
kýrmýzý arabasýyla simitçi
Susamlarý çok diye
1,40 yapmýþtý simitçiler odasý
susamsýz çatalýn da açmanýn da fiyatý artmýþtý
ve
aç kalýyordu
sokak kedilerini besleyen kaldýrým insanlarý
Bedenini satanlara fahiþe diye sesleniyordu
ruhu fahiþe olan adam kýlýðýndaki sürtükler
ve
acýmýyordu
teninin parçasýný karýn tokluðuna satanlara
Çeliþkisi
kendisine açtý bu þehrin
ve en namuslusu idi
bedeninden bedeller ödeyenler
Kahpe bir bakýþýn hesabýný soracaksa eðer tanrý
en çok
kendi adýný kullanýp
sokak satýcýlarý ile
sidik yarýþtýran
ben oldum budalasý
din bezirganlarýný çekmeli sözlü ve yazýlý sýnava
cehennemin tadýna ilk onlar bakmalý
ki
dünya da bir tek yürek yakmanýn ne demek olduðunu
anlasýnlar diye
sokaklarýn ýþýklarý sönüyordu
eylemcilerin tenine iliþen su damlalarý üþüyordu
gökyüzüne yükselen sis dumaný gibi gaz bulutlarý
genzi yakýyordu
gözlerden yaþ getiriyordu
ölüm meleðinin
þehirdeki elçileri gibiydi sanki her bir sis tanesi
kentin arka sokaklarý þiddet kusuyordu
bedenler kaldýrýmlara göç etmiþti
pazarlýklar gecelikti
seviþmeleri anlýktý
acýyan yüreklerin hiç pahasýna
pazarda deðersiz bir paçavra gibi savrulmasý
acýtýyordu düþtüðüm kaldýrým taþlarýný
insanlýk ayýbý deðildi
tanrýnýn ayýbý deðildi
yüreðin ayýbý hiç deðildi
düþüncelerin ve inançlarý ayýbý idi
yok sayýlan ve silinmek istenen bedenler
tükürüðünü asfaltta eriten
bir erkek çocuðunun
acýyan canýnýn etek boyu kýsalýðýnda idi ömrü
perdesini indirmiþti þehir
ýþýklarýný yakmýþtý tüm odalarýn
pazarlýklar
yapýlýyordu
ucuz otel köþelerine gecelik tatminler satmak için
bedenlerin
bedeli yok derdi tanrý
eþsiz yarattým derdi
þimdi birkaç liraya savrulup duruyor
cüzdan kalýnlýðý seviþmelere
bu þehri fahiþeler deðil
ruhunu yitirmiþ insan müsveddeleri iþgal etmiþti
zulasýnda sakladýðý iki ucu keskin býçaðýn üzerine
kazýdýðý kan damlalarý ile
hangimizin düþü idi
düþüvermek düþten düþ gezgini misali yollara
kusmuðunda boðulasý öfkeleriyle
kendini yitiriyor kaybedilen zamanlar
doðumu sadece gökyüzü yaþýyor
karanlýðý üzerinden sadece gökyüzü atýyor
sokaklarý
çocuklarý, travestileri, fahiþleri ile
halen karanlýk ve soðuk
içinden parçalar söküyor
döngünün acýtan
gitgelleri ile
doðma diyor çocuk
korkunun ecele faydasý olmasa da
sen doðma çocuk
en ahlaksýzýnýn bile ahlak bekçisi olduðu bu sokaklarda
yüreðinin masumiyetinin üzerine çektiðin
rimelin, rujun, ojenin ve eteðinin
seni sadece
bir melek gibi gösterir
melekler
sevabýný yazdýklarýnda
en çok sen cenneti hak edeceksin
yaðmur
teninden döküldüðünde
tüm cehennemleri sönecektir bu kentin
ve
özgür olacaktýr
düþlerin

Sosyal Medyada Paylaşın: