VAKİT DE AĞRILI BEN DE AĞRI VATAN BELLEMİŞ İLİKLERİMİ NE CADDESİ VAR NE SOKAĞI SÖKÜK TAŞLARIN ARASINDA OT GİBİ VARLIĞIN PEŞİNDEYİZ Sibel Karagöz ( Sibelce Ş
VAKİT DE AĞRILI BEN DE AĞRI VATAN BELLEMİŞ İLİKLERİMİ NE CADDESİ VAR NE SOKAĞI SÖKÜK TAŞLARIN ARASINDA OT GİBİ VARLIĞIN PEŞİNDEYİZ
öyle bakýyorum, kör gibi, karanlýðý yýrtan aydýnlýk gibi, ama ne aydýnlýðý giyebilirim, ne geceyi uyutabilirim,
sökük bir kazak gibiyim, ne tersin tersi ilmekler, ne düzün düzü, belkide yüzü,
iþte ilmeleye ilmeleye, ne tersi, ne düzü, bir kaosun kaosu,
vakit de aðrýlý ben de, aðrý vatan bellemiþ iliklerimi, ne caddesi var, ne sokaðý,
sökük taþlarýn arasýnda, ot gibi varlýðýn peþindeyiz, sonra sökük sabahlarý, ilmeleye ilmeleye akþamlara kavuþturuyor,
adýna da yaþam diyoruz, söylesene kelebekler vadisi, yaþamak bu mu, iki çýrpýnýþ bir uçuþ… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.