UNUTTUK

UNUTTUK

Çað atlayýp zamana ayak uydurmak için
Geçmiþi inkâr edip dünümüzü unuttuk
Doyumsuz neslimize marka giydirmek için
Üç etekli bindallý donumuzu unuttuk

Sýlayý rahim nedir býrakalý çok oldu
Bayramlar rafa kalkýp tatil köyüne doldu
Dedeler ve neneler evlada hasret kaldý
Yolumuzu gözleyen anamýzý unuttuk.

Yozlaþtý kültürümüz ýradýk özümüzden
Umudumuz kalmadý oðlumuz kýzýmýzdan
Dünya hýrsý bürümüþ doymayan gözümüzden
Madde peþinde koþup manamýzý unuttuk

Evvelden hem baþý dik hem de alný ak idik
Misk-ü amber kokardýk kalbi gönlü pak idik
Kirli sularda yüzüp balçýkla yüz yýkadýk
Hurafelere kanýp dinimizi unuttuk

Deðiþti lisanýmýz hello, okey, çüz ile
Egomuzu þiþirdik sahte forslu poz ile
Sadakat can çekiþir yalan, iki yüz ile
Sanal aleme dalýp hanemizi unuttuk.

Hep ezbere gittik de tarihten ders almadýk
Hazýra dadanarak süte maya çalmadýk
Çalýþýp didinip de baltaya sap olmadýk
Atalete düþerek Fenimizi unuttuk.

Kul hakkýna girerek malýmýza mal katýp
Sorsalar Müslümanýz herkese ahkam satýp
Ýçimiz sýzlamadan rahat yatakta yatýp
Kýble nerde bilmeyiz, yönümüzü unuttuk

Gaflet ile kavurduk ocakta aþýmýzý
Besmelesiz yaptýk hep dünyalýk iþimizi
Kolay yoldan lüks hayat süslerken düþümüzü
Seher vakti aðaran tanýmýzý unuttuk

Nurgül’üm meyil verme sahte irem gülüne
Aldanma þu dünyanýn yanar döner haline
Komþu komþunun muhtaç olmaz sanýp külüne
Kara toprak olacak sonumuzu unuttuk.

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: