Puslu sabahlar

Puslu bir sabaha uyandým
Ýçimdeki kelimeler hâlâ uykuda
Kuþlarýn ötüþlerini kýskanýyorum
söyleyecek ne çok þeyleri var…

Gerçeklerin o acýtan tarafý
hep beni buldu sivri uçlarý
kederden kupkuru kesildi
bulutlar içime çöker oldu

Bedenimi savursam kýtalardan
kýtaya, yol gitsem hep uzaklara
kuþlarýn kanatlarý gibi hafifler mi
içimdeki aðýr yaþanmýþlýklar?

Gündüz ayný gece ayný
hep bir iç sýzýsý, bulur mu þifasýný,
puslu sabahlardan uyanýr mý
bir gün kelimelerim…

Zeynep Zuhal Kýlýnç
Sosyal Medyada Paylaşın: