bir gökkubbe üstünde salýnmýscasýna uzanan bakýslarda buldum seni. bir yana konmaz ellerim boþlukta gezinir yoklugunda, her bir damlasýna umut ektim gözyaslarýmýn akýtýpta çare olamadýgý kimsesiz puslu topragýma. elbet güneþ doðacak yarýnlara, ve ben hayalinin baþucunda beklerken bir ses duyacaðým gönül penceremde. adýný hatýrlayamaðým; fakat kokusu üzerimde düþlerimin. Sosyal Medyada Paylaşın:
mithat kerim mehmetoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.