SÜLEYMAN'A MEKTUPLAR-5

Bu sana son mektubum, son defa yazýyorum
Hal soruþumu hayra yorma sakýn Süleyman
Köyümüz öldü þu an kabrini kazýyorum
Defin ne zaman diye sorma sakýn Süleyman.

Ekini güneþ yaktý, meyveyi soðuk çaldý
Direnemedi baban o da kendini saldý
Seni gelecek diye gözü yollarda kaldý
Tez gel de umudunu kýrma sakýn Süleyman.

Kunduz ormanlarýnýn hali yürek yakýyor
Aðaçlar talan oldu kuþlar mahzun bakýyor
Ne sümbüller açýyor ne çiðdemler kokuyor
Eskinin hayalini kurma sakýn Süleyman.

Böðürtlenler kurudu ellerime batýyor
Elmalar son nefeste armut tek tek atýyor
Ayvayý kefenledik musallada yatýyor
Görünce yüreðini burma sakýn Süleyman.

Orak damda pas tuttu balta sefa sürüyor
Ne çakallar uluyor ne köpekler ürüyor
Merkep bile yaþlandý seke seke yürüyor
Gelince garibime vurma sakýn Süleyman.

Artýk ne kar yaðýyor köye nede kýraðý
Nalbant Ali gönderdi Onbeþ yýllýk çýraðý
Musa bile topladý köyden tasý taraðý
Mektubumu alýnca durma sakýn Süleyman.

Aydýn YÜKSEL-ANKARA
28-12-2022-Çarþamba-23.47

Sosyal Medyada Paylaşın: