Kuruyor gözler önünde cýlýz gencecik bir fidan, su dökeceðine dalýna þiir yazýyor insan.
Soluyor saksýda bir çiçek, yapraklar dalýnda kup-kuru, düþtü-düþecek, Ýnan; dökeceðine su döküyor gözyaþý insan
Uygar, karný tok topraklarý verimli, zengini çok cennet yurdumda Anayasa’ya soruyorum;(*) “Ne hastalýktan, ne de ilaçsýzlýktan neden ölsün çocuklar açlýktan?” Kahroluyorum!
(*) TÜRKÝYE CUMHURÝYETÝ ANAYASASI Madde 5 – Devletin temel amaç ve görevleri, Türk milletinin baðýmsýzlýðýný ve bütünlüðünü, ülkenin bölünmezliðini, Cumhuriyeti ve demokrasiyi korumak, kiþilerin ve toplumun refah, huzur ve mutluluðunu saðlamak; kiþinin temel hak ve hürriyetlerini, sosyal hukuk devleti ve adalet ilkeleriyle baðdaþmayacak surette sýnýrlayan siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri kaldýrmaya, insanýn maddi ve manevi varlýðýnýn geliþmesi için gerekli þartlarý hazýrlamaya çalýþmaktýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.