NE SEN YARİM OLDUN,NE BEN SEVGİLİ.!
Sen benden selamý, kestin keseli
Duruldu gönlümün, çaðlayan seli
Uðruna aþtým da, dað taþ tepeyi.
Ne sen yarim oldun, ne ben sevgili.!
*
Levh-i kalem yazmýþ, kader dediler
Yoluma taþ koydu, nice zalimler
Özlemle geçtikçe, aylar seneler
Ne sen yarim oldun, ne ben sevgili.!
*
Yok artýk yaþamdan, hiçbir beklentim
Sen benden umudu, kestin keseli
Mateme büründü, hissiz bedenim
Ne sen yarim oldun, ne ben sevgili.!
*
Bi çare bu aþkýn, yokmuþ çözümü
Vefasýzým duysun, bu son sözümü
Menzilsiz yollara, saldým gönlümü
Ne sen yarim oldun, ne ben sevgili.!
.
.
Mahmut M. Özdemir
06.01.2023 / BERLÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.